En nu opzouten!
Door: Anneloes
Blijf op de hoogte en volg Anneloes
03 Mei 2011 | Bolivia, La Paz
Ons laatste verslag was geeindigd in Arica, Chili. Hierna met een nachtbus van hel naar San Pedro de Atacama gereisd. Jodi Bernal zat voor ons constant te giechelen, de stoelen zaten niet lekker, we konden onze lange benen niet kwijt en tot overmaat van ramp moesten we ´s morgens rond 6en even een uurtje op een ijskoud busstation wachten, omdat de bus een onderhoudsbeurt nodig had.
Gelukkig maakte het schattige, warme maar zeer zanderige San Pedro dit bij aankomst meer dan goed. Echt heerlijk ontspannen in de hangmat gelegen, stadje rondgeslenterd, wijntjes gedronken en genoten van de Chileense biefstuk. Mmm!
Van hieruit een uitstap gemaakt naar de Maanvallei. Wat er volgens ons niet echt uitzag als een maanlandschap (denk aan kraters, witte vlakken en kuilen), maar meer een woestijn vallei was. Alsnog prachtig en bij zonsondergang de kleuren van de bergen zien veranderen. Erg mooi.
Hierna bracht onze 3-daagse jeeptour ons naar de grens met Bolivia, waar we van de warmte van Chili in minder dan 2 uur tijd naar de vrieskou van Bolivia gingen. We stonden midden tussen de besneeuwde bergtoppen. Direct 4 extra lagen, wanten, sjaal en een muts aangetrokken. Wij waren er klaar voor. Dachten we. `s Avonds zou dit nog vies tegenvallen.
De jeeptour was geweldig! In een woord geweldig! We waren erg onder de indruk van de gekleurde bergmeren (lagunes) en het feit dat we flamingo´s in het wild hebben gezien. Het was nog net warm genoeg voor ze om niet te migreren naar warmere oorden. Hadden wij even geluk.
Geslapen in een schuurtje, meer dan dat was het niet. Hier trok de kou pas in onze tenen. We probeerden onszelf nog wat warmer te drinken met de flessen Chileense wijn die op tafel werden gezet. Bijna alle anderen hadden heel erg last van de hoogte, dus lieten de wijn liever staan. Wij hadden nergens last van en dronken dus vrolijk door. Rode neusjes, gloeiende oortjes, maar ook warme voetjes tot gevolg. Missie geslaagd!
Gek eigenlijk dat wij weinig van de hoogte merken, terwijl wij normaal zelfs onder zeeniveau leven. Hier maken we hoogtes van 3600, 4200 en zelfs bijna 5000 mee. Een beetje licht in ons hoofd, of moeite met een wandeling of een klimmetje. Maar na even uitpuffen verder alles oke. En zoveel coca-bladeren kauwen we ook weer niet.
Maar goed, het schuurtje. Het was al vroeg donker en met weinig entertainment zocht iedereen al vroeg zijn/haar bed op. HEEL VROEG: 19:00 uur! Wij konden natuurlijk nog niet slapen. Zeker Elise, onze nachtbraker, was een beetje chagerijnig door het feit dat we al naar bed `moesten´. Dan maar lezen? Lichten werden uit gedaan. Dan maar kletsen? Een´SHHHT´ kwam al snel onze kant op. Met wat hazeslaapjes toch de ijskoude nacht doorgekomen.
Naast een slaapzaal met harde bedden had dit schuurtje ook een wc. Echter waren we bang een SOA op te lopen door hier alleen al naar te kijken. Elise had dus al snel besloten alles op te houden voor de komende 2 dagen. En ik deed mijn behoefte liever in de frisse (!) buitenlucht. Niet iedereen kan zeggen een plasje gepleegd te hebben met uitzicht op de flamingo´s.
Laatste dag: de Zoutvlakte (Salar de Uyuni. Wat wit! Prachtig met een laagje water erop, een mooie weerspiegeling. Later wat gekke foto´s gemaakt, omdat je leuk met het perspectief kunt spelen op deze grote witte vlakte. Een picknick als lunch in deze zoute woestijn.
Na een nacht in Uyuni, in een hotel met een koude douche (maar alles beter dan het schuurtje) op naar La Paz. We blijven hier nu 2 dagen, even bijkomen van de afgelopen dagen. Ook weer even fijn in de bewoonde wereld.
We stappen hier rond in het echte Bolivia. Dames met vlechten en bolhoeden vormen hier het straatbeeld. Ook de enorme hoeveelheid kleurige kleden, sjaaltjes en tassen maken dat wij als eksters hebberig door de straten lopen. Alles is even mooi, kleurig en goedkoop! Als het nog maar in onze tassen past...
Verder wat feitjes:
- We hebben al 5 stempels in ons paspoort.
- Elise spreekt al wat woordjes Spaans.
- Anneloes houdt niet op met praten.
- Het eten is ons overal nog heel erg meegevallen. Aardappelen, rijst, groenten en alpaca of lama lusten wij wel.
- Cavia hebben we nog niet mogen nuttigen.
- We hebben veel moeite met de tafel van 7 (voor het omrekenen van Chileense Pesos), schaam schaam.
- Anneloes huppelt in haar Peruaanse pyjama broek rond, volgens Elise.
- 2 flessen wijn op een dag zijn best lekker.
- We worden nog steeds gek aangekeken als we ons geld uit ons onderbroek vandaan toveren. (een reisbuideltje is echt een uitkomst!) Zeker als Elise haar rokje op moet lichten om hem vanonder haar maillot te voorschijn te halen.
- Het zout en zand komt nog steeds uit onze neus en oren.
- Na een bezoek aan het Coca museum weten we nu hoe we cocaine moeten maken.
Al kauwend op onze coca-bladeren kijken we terug op een zeer geslaagd eerste deel van onze reis.
Bedankt voor jullie reacties tot nu toe en maak er in Nederland ook maar een paar mooie weken van!
Adios Amigos!
Elise & Anneloes
Gelukkig maakte het schattige, warme maar zeer zanderige San Pedro dit bij aankomst meer dan goed. Echt heerlijk ontspannen in de hangmat gelegen, stadje rondgeslenterd, wijntjes gedronken en genoten van de Chileense biefstuk. Mmm!
Van hieruit een uitstap gemaakt naar de Maanvallei. Wat er volgens ons niet echt uitzag als een maanlandschap (denk aan kraters, witte vlakken en kuilen), maar meer een woestijn vallei was. Alsnog prachtig en bij zonsondergang de kleuren van de bergen zien veranderen. Erg mooi.
Hierna bracht onze 3-daagse jeeptour ons naar de grens met Bolivia, waar we van de warmte van Chili in minder dan 2 uur tijd naar de vrieskou van Bolivia gingen. We stonden midden tussen de besneeuwde bergtoppen. Direct 4 extra lagen, wanten, sjaal en een muts aangetrokken. Wij waren er klaar voor. Dachten we. `s Avonds zou dit nog vies tegenvallen.
De jeeptour was geweldig! In een woord geweldig! We waren erg onder de indruk van de gekleurde bergmeren (lagunes) en het feit dat we flamingo´s in het wild hebben gezien. Het was nog net warm genoeg voor ze om niet te migreren naar warmere oorden. Hadden wij even geluk.
Geslapen in een schuurtje, meer dan dat was het niet. Hier trok de kou pas in onze tenen. We probeerden onszelf nog wat warmer te drinken met de flessen Chileense wijn die op tafel werden gezet. Bijna alle anderen hadden heel erg last van de hoogte, dus lieten de wijn liever staan. Wij hadden nergens last van en dronken dus vrolijk door. Rode neusjes, gloeiende oortjes, maar ook warme voetjes tot gevolg. Missie geslaagd!
Gek eigenlijk dat wij weinig van de hoogte merken, terwijl wij normaal zelfs onder zeeniveau leven. Hier maken we hoogtes van 3600, 4200 en zelfs bijna 5000 mee. Een beetje licht in ons hoofd, of moeite met een wandeling of een klimmetje. Maar na even uitpuffen verder alles oke. En zoveel coca-bladeren kauwen we ook weer niet.
Maar goed, het schuurtje. Het was al vroeg donker en met weinig entertainment zocht iedereen al vroeg zijn/haar bed op. HEEL VROEG: 19:00 uur! Wij konden natuurlijk nog niet slapen. Zeker Elise, onze nachtbraker, was een beetje chagerijnig door het feit dat we al naar bed `moesten´. Dan maar lezen? Lichten werden uit gedaan. Dan maar kletsen? Een´SHHHT´ kwam al snel onze kant op. Met wat hazeslaapjes toch de ijskoude nacht doorgekomen.
Naast een slaapzaal met harde bedden had dit schuurtje ook een wc. Echter waren we bang een SOA op te lopen door hier alleen al naar te kijken. Elise had dus al snel besloten alles op te houden voor de komende 2 dagen. En ik deed mijn behoefte liever in de frisse (!) buitenlucht. Niet iedereen kan zeggen een plasje gepleegd te hebben met uitzicht op de flamingo´s.
Laatste dag: de Zoutvlakte (Salar de Uyuni. Wat wit! Prachtig met een laagje water erop, een mooie weerspiegeling. Later wat gekke foto´s gemaakt, omdat je leuk met het perspectief kunt spelen op deze grote witte vlakte. Een picknick als lunch in deze zoute woestijn.
Na een nacht in Uyuni, in een hotel met een koude douche (maar alles beter dan het schuurtje) op naar La Paz. We blijven hier nu 2 dagen, even bijkomen van de afgelopen dagen. Ook weer even fijn in de bewoonde wereld.
We stappen hier rond in het echte Bolivia. Dames met vlechten en bolhoeden vormen hier het straatbeeld. Ook de enorme hoeveelheid kleurige kleden, sjaaltjes en tassen maken dat wij als eksters hebberig door de straten lopen. Alles is even mooi, kleurig en goedkoop! Als het nog maar in onze tassen past...
Verder wat feitjes:
- We hebben al 5 stempels in ons paspoort.
- Elise spreekt al wat woordjes Spaans.
- Anneloes houdt niet op met praten.
- Het eten is ons overal nog heel erg meegevallen. Aardappelen, rijst, groenten en alpaca of lama lusten wij wel.
- Cavia hebben we nog niet mogen nuttigen.
- We hebben veel moeite met de tafel van 7 (voor het omrekenen van Chileense Pesos), schaam schaam.
- Anneloes huppelt in haar Peruaanse pyjama broek rond, volgens Elise.
- 2 flessen wijn op een dag zijn best lekker.
- We worden nog steeds gek aangekeken als we ons geld uit ons onderbroek vandaan toveren. (een reisbuideltje is echt een uitkomst!) Zeker als Elise haar rokje op moet lichten om hem vanonder haar maillot te voorschijn te halen.
- Het zout en zand komt nog steeds uit onze neus en oren.
- Na een bezoek aan het Coca museum weten we nu hoe we cocaine moeten maken.
Al kauwend op onze coca-bladeren kijken we terug op een zeer geslaagd eerste deel van onze reis.
Bedankt voor jullie reacties tot nu toe en maak er in Nederland ook maar een paar mooie weken van!
Adios Amigos!
Elise & Anneloes
-
04 Mei 2011 - 07:55
Roel & Anja:
Weer een leuk verhaal! Jullie enthousiasme spat van het beeldscherm. Het is duidelijk dat het een fantastische reis is. Wij zien hier geen flamingo's, maar in elke straat is wel een ooievaar te vinden.
Bij twee flessen wijn per dag ben je altijd licht in je hoofd en heb je automatisch moeite met rekenkundige bewerkingen, dus daarom...
1x7=7, 2x7=14, 3x7=21, 4x7=28, 5x7=35, 6x7=42, 7x7=49, 8x7=56,9x7=63 en 10x7=70 ...
groetjes vanuit Den Haag -
04 Mei 2011 - 08:42
Nelly:
Hey meiden,
Wat een geweldig verslag weer.
Elise, jij bent nogal iemand die graag geld uitgeeft, dus dat rokje zal wel veel omhoog gaan. Ha.ha.
Ik kreeg het al koud toen ik zat te lezen hoe koud jullie het hebben gehad brrrr...en dan in zo'n eng schuurtje. Zie je maar waar een wijntje al goed voor is.
Geniet nog van jullie 10 dagen.
Hasta Luego ! -
04 Mei 2011 - 09:34
Hidde's Oma:
Es una vivencia muy bueno, besos -
04 Mei 2011 - 09:40
Kim:
Hey Elise!
Vind het echt geweldig om elke keer te lezen wat jullie nou weer beleefd hebben! Jullie doen zoveel.. dat het ondertussen voelt als een half jaar ipv een maand! Maar kan niet wachten tot je terug bent! Mis je zelfs een beetje.. Zie je snel!
Liefs Kim -
04 Mei 2011 - 14:20
Ivy:
Wijn is echt een wondermiddel he ;)! Dat bewijs je maar weer!
Leuk om jullie verhalen te lezen! Een beetje het vakantiegevoel krijgen is nooit erg.
Have fun en proost alvast op de volgende flessen wijn ;)!
KusKus -
04 Mei 2011 - 17:11
HANDYMAN:
iets uitgebreider zou kunnen (grapje) het is een mooi verhaal.
Zeker na onze laatste skype -
10 Mei 2011 - 21:14
........:
leuke foto's beetje onscherp hhahaa
groetjes richard
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
